Translate

30 Ocak 2009 Cuma

ANNEMMMM!

Gecen hafta doğum günümdü.Hayatın bana sunduğu en güzel armağan olan kızım bana mektup yazmıştı!Hiç bir hediye ve hiç bir maddiyatın satın alamayacağı sevgisini anlatmıştı kendi dilince...Bende siz sevgili ogün okurları ile paylaşmak istedim.. Melek anneme...Canım annem!.Sana doğum gününde hediye almak için o kadar düşündümki! Hiç bir hediye sevgimi anlatmaya yetmedi bende yazmak istedim. Mis kokulu,dünya güzeli annm! Seni o kadar çok seviyorum ki..Sen şu dünyadaki tutunabileceğim tek dalımsın.En değerlim en sevdiğim...Güvenebileceğim tek insan.. Sen farketmedin annem hastalğın süresince nasıl yandığımı..O kadar mücadele ettinkı anlamayayım üzülmeyeyim diye.Bende anladığımı farkettirmedim sana üzülmeyesin diye..Tedaviden geldiğin gün seni arabada gördüğümde o kadar canım acımıştıki seni sacların olmadan gördüğümde..Anlamıştım ama sen bunu tarz olsun dıye özellikle yaptığını söyledin..Mutluluk oyunu oynadık senınle hç konuşmadan..Oysa benim dünya başıma yıkılmıştı.Senin canının acıdığını düşündükçe içimde fırtınalar kopuyordu..Hiç kimse görmedi gizli gizli agladıgım..Her an annemsiz kalabileceğim duygusu.. O kadar acıymışkı annemmm..Dünya başıma yıkıldı derler ya! benim gercekten yıkıldı.. Ben o kadarbüyük enkaz altında kaldımkı.. susmalıydım, senın gıbı dik durmalıydım ikimiz için.. Hayata incecik bir iple tutunduk senınle, ama tutunduk ellerimizi bırakmadık.. Bu dönemde gercekten byümeye başladığımı farkettım.Sana moral vermem gerekiyordu,senin beni hiç bırakmaman için oynamalıydım.Çünkü sen o kadar başarılıydınkı bu konuda..Sen hep mutlu olmalıydın annemm.. Sadece hastalıgın ıçin değil mutluluğu her sekilde hakettiğin için, bizim için, geleceğimiz için... Ama o günleri atlatmaya başladık değilmi annemm?İyi kötü cok gün geçirdik.Kimselere duyurmadan sessizce..Az kaldı annem çok az kaldı.Biz seninle herşeyin üstesinden geliriz.Birbirimizi asla bırakmayacağız.Sen şu hayatta yanıma kalan en güzel ve tek varlıksın melek annem..Senin gözünden akacak bir damla yaşa ÖLÜRÜM ANNEMMM! Yokluğunu hissetmek ölüm gibi...SENSİZ OLMAZ ANNEEEE! Yapamam yaşayamam...Meleğim meleğini bırakıp gıderse onu kim korur?Sen olmadan kim korur senin meleğini? Kim yanında olur?SENİ COK SEVİYORUM ANNECİM.. Bir gün bana demiştinya'' bu hastalıkla sadece senın için mücadele ediyorum'' diye..bende sadece senin için güçlü duruyorum annem.. sen mutlu ol diye çabalıyorum.Senın ıstedıgın evlat olmak için çalışıyorum..Senın yaptıklarınla, başarılarınla,hayatla mücadelenle o kadar gurur duyuyorumki..Bende senin gibi olmak istiyorum annecim..Annem olarak yaptıklarının ötesinde insan olaak yaptıklarınlada gurur duyuyorum..Sana cok borcum var annem..Sen bana nasıl insan olunacagını ,nasıl başarılacağını öğrettin. Sen var ya sen..şu dünyaya geldiğinde beyaz bir gül açmış sanki..Sen herşeyin en mükemmelisin, başta annelerin en mükemmelisin..Ve ne mutlu bana ki BENIM ANNEMSİN! Her an yanımda oldugun için,sıkıntılarımda bıkmadan usanmadan bana destek

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder